Sevgili Çocuk,
Ben bu dünyada en büyük hediye olan “merak” ile ödüllendirilmiş biriyim. Hayatım boyunca her şeyi merak ettim. Öğrenene kadar da pes etmedim.Radyonun, televizyonun içinde ne var, musluktan su nasıl çıkıyor, banyodaki sıcak suyu ne ısıtıyor, güneş nereye batıyor, karasineğin kaç tane bacağı var, otomobil motoru nasıl çalışır, flüt nasıl çalınır, mandolin akordu nasıl yapılır gibi milyonlarca sorunun cevabını arayıp durdum. Hiç yorulmadım, doymadım, bıkmadım. Hala büyük bir iştahla merak etmeye ve öğrenmeye devam ediyorum.
Ben çocukken cep radyoları vardı. Kurcalarken bizimkini bozmuştum ama içinde ne olduğunu öğrenmiştim. O küçük, garip parçaların ne işe yaradığını da ‘aşağı yukarı’ anlamıştım. Kitaplardaki resimlerde değişik insanlar, ülkeler gördüm.
Hayvanların dünyasını bisküvi kutularıyla avladığım sinek ve böceklerle tanıdım. Ateşin elimi yaktığını, elektriğin çarptığını, bazı ilaçların insanı fena yaptığını bana hep bu merak öğretti.Televizyonda bir müzik aleti görüp hayran kaldım. Adına kanun diyorlarmış. Babam üçgen bir tahta kesti. Çiviler çakıp arasına teller gerip bana bir kanun yaptı. Babam marangoz değildi, memurdu. Böylece bana herkesin kendi elleriyle bir şeyler üretebileceğini gösterdi.
Naylon kovalardan davul, tencere kapaklarından zil yapmayı böylece keşfettim. Duvar saatinden söktüğüm minik ampulü pilin ucuna bağlayınca yandığını görmek hayatımı aydınlattı.
Okumayı öğrenince kitaplarda aklıma asla gelmeyen şeylerle karşılaştım. Hiç bilmediğim yerlerde, hiç tanımadığım insanlar, hiç duymadığım şeyler yapmışlardı.Öyleyse ben de yapabilirdim!
Öğrendiğim her yeni bilgi beni biraz daha meraklı yaptı. Elime geçen her şeyi okudum. Okuyacak bir şey kalmayınca komşularımızdan dergi, kitap, gazeteler topladım. Hala elime geçen her fırsatta okumaya, öğrenmeye devam ediyorum.
Bu zamanda, senin yerinde, yeniden çocuk olabilmeyi çok isterdim. Merak ettiğin her şeyin cevabını internetten bulmak ne büyük bir hediye, farkında mısın? Davul çalmak için tencere kapağı dizmek ya da bir şeyler öğrenmek için kapı kapı dolaşmak zorunda kalmamak da güzel olmalı.
Senin imkanlarına bakınca benim çocukluğum bile taş devri gibi görünüyor. Ama senin de sorumluluğun büyük. Bizim tabletimiz, bilgisayarımız yoktu fakat sana tabletler ve bilgisayarlar yaptık. Peki sen o tablet ve bilgisayarlarla ne yapacaksın?
Merak et, araştır ve öğrendiklerinle hepimiz için daha güzel bir dünya kur. Daha rahat bir sandalye, daha hızlı bir uçak, daha becerikli bir robot, daha sessiz bir motor, daha hızlı bir bilgisayar, daha güzel sesli bir mızıka, daha eğlenceli bir oyun, daha az acıtan iğne, dişleri çürütmeyen çikolata, şişmanlatmayan makarna yap…